ئی ئیشه وه قه سه موو من پیره داره کوس که وته ن.........

 ته نیا ساباقوو خه مه ویوه توریان جه من و تریفه و مانگیوی زاماری.

ئا خور به لا سه خت چه مه را  و ئه چی چیرو من و چول ته رین چه توو ن خانه.

ئو قریوی دلته نگ و رومه لخه زاییوی سه رسام.....

   تو به سه بکوو بالنده وی ، پره ،تا یاوی حه دوو من و په یت واچوو ....

 رازیوه مه نگوو ژیوای، 

دادوو دووکه لوو ئازاری ، ئازاریوه تاعوون شیوی...

  ژه نگوو روومه توو رملی .                   

 منیچ ئاژه لی بی هیلیانی.

 دماروم هه رزوو  وته ن ، تا هاواروو ئاگاداری  هاییش که رووه،      مننا و ژیله بی ره نگه و مه رده ما ره مر دریانه......

ئیتر تو مه نه و گیره په رسه و ئا خه زانی.........

 چه مه راو تووه دارستانه ئا زا ر گرته

واگژه لاسای ئاخ و ئاهه نگ پیوه ژه نو........

سازوو منینچ  که ما نچیوی گوم که وته ن ،وه راوه رش قه زا داریوه ده م زه رده....

                                                                                      که یها ن ئه دوای

كاك جزا ادواي

چی  کاروانه بی نازینه  گه رکمان کاروانچیه  ته ر به شمه بژناسمی که ئالا به ده س و سه ر قافله کاروانو زوانو و فه رهنگ و ئه دب و وه لاته وی چه و ساوه ی بی که به داخه وه زمسانو سه خله ت ئیسالی بی به زه یی کوگاو شادی خزمه ت کارو ئاواته کاو ئیمه ش تیک دا.

ئه گه ر هه ر  نه ته وه چه نی ویه رده ی ویش و یا تایبه ت مه ندیه کا ته ری ویش په ی وندیش نه بو سه ر ئه نجام شپریز و په رهزه ده ن.

دیارا ئارو یو جه تایبه ت مه ندیه کا و ژیوا و به شه ری زوانا که نماینده و کیانه رو هورسو نیشته وی به نرخین جه بوارو فه رهنگ و ئه ده ب و زانیاری و شارزایینه.

کاک موحه مه دیچ یو چا  گه وره پیایا بی  که نماد و نیشانی باوری بی  که تاواش زوانو هورامی که  گه وره ته رین گنجینه و میراسو وه لاتو کورده وارین جه  ئه و په رو دلسوزیوه دوباره وزو سه رو نوک و قه له می.

جا ایسه  پیوه ره  به یده ده لاقه و فیکرو خه یالی باز که رمی تا بزانمه ئاوات و ئامانجو ئی ئه دیبه گه وره ی ما روبه کام لوتکه و به رزایی هه ولش دان.

وه خته ده نگو ناسکو به سوزو زانیاره پایه به رزه کا پیسنو مه وله وی و بیسارانی و سه یدی جه دنیا مال ئاواییشا که رد و زوانو  شیعر و ئه ده ب و هه ورامانیچ کوسش که وت و جه که ل بی پیوار.

دیارا و یاگه سه رنجینه کاک موحه مه د به ئه و په رو هه ستو و باوری وه کمرو هیمه تیش به سته و نمانه قه له مو روشن ویری و ژیوایه وی دوباره ش داوه به زوانو  و فه رهنگو وه لاته که یش.که شایانو سپاسه وی تایبه تین.

ئه ی روشن ویره که م,تو که زانات درختو زوان و فه رهنگو ئیمه جه ریشه تا قوله پوپه ش بی, به زه یی و بی رحم پاچیانه ره و پسنو و ساق زراته وشکه که و هه وارو ماته می که پائیزش ئامان مله ره و یا پیسنو بیابانه وی بی به رو بی ئاو یا وه لاته وی بی دارستان پر جه پوشو په لایه وی بی گیان چیرو ده وارو نا ئومیدینه  سیاوش پوشان.

ئه ی ئافرین پی تو پسپوره که م  که به  ئه و  په رو هیزو ته واناییوه تاوات باخه رنگینه پر سه مه ره که و تاریخ وه لاته که یت که هانه چه مه کاش خریک بی وشکه بینه و وشکه سالی جه رگ و روحش ته کنابیره نه مه نه بیش جه ریخنه که نوش,به لام روحو دل و گیانو تو ویقره ش نه گیرت و پیسه هه ساره گه شه که و سه رلوتکه و شاهو و دالانی شو له ت دا وه لاتی ئالاو زانیاری و باوری دوباره به شه و  نه وته ی چه مه کات چه نی هه ساره کاو  ئاسمانی  چیرو شوله و مانگه شه وینه و تا بر ئامای تیشک و روجیاری جه پالو په  نجره و زاناینه به په نجه ته لاینه کات که مه عناو مانیایی نه زاننی به هه لمه تی  تیژه وه پیسو هه لمه ت و تیژو شه پولوو روخانه و سیروانی ویت ئرماناو چراوه کزه کی تاریخه ره سه ن داره که یت هور دا و باخچه و ئاواتیت نه وه کاری که رد و به هونوو جه رگیت ئاویت داراو,ذهن و فیکرو ئاوه زو ژوژناوه و بنه مایه تازه و دوباره ت په نه  به خشاوه.

به لام ئه ی ته بیبه کم, تو نه مه رده نی  و همیشه جه دلوو ئیمه نه زینه نی و روحی پاکت ئاگادار بو به یک ده نگو به یک ره نگ پیمانو و بریار مده یمه تا دما هناسه  بیرو بروا کا تو فراموش نه کرمی و دریژه شا پنه مده یمه.